Viña y Rosales Blog

Op het afgemaaide land staat een arme muzikant. Met een kletsnat pak, geen graan op zak, en zonder dak.

De Mier: Wie is daar? Wie klopt aan de deur als een bedelaar? Wie is daar? Wie klopt met groot misbaar?

De Krekel: Och, leen mij lieve buur een graantje uit je schuur; 'k heb een kletsnat pak, geen graan op zak, ben zonder dak.

De Mier: Och, wat spijt! Wat voerde je uit in den zomertijd? Och wat spijt! Vervlogen is die tijd. Och wat spijt! En heb je gespeeld in den zomertijd? Vriend, wat nood? Ga dansen nu voor je brood. Op het afgemaaide land gaat een arme muzikant. Met een kletsnat pak, geen graan op zak en zonder dak.

De Krekel: Ik trok met lichte strijkmuziek de zonnige velden door en speelde heel den zomertijd mijn vroolijke wijsjes voor. Nu is de herfst gekomen , heeft alle vreugd genomen. 'k heb een kletsnat pak, geen graan op zak, ben zonder dak.

Jean De La Fontaine, 1694

The Crow and The Fox

Master Crow sat on a tree,
Holding a cheese in his beak.
Master Fox was attracted by the odour,
And tried to attract him thus.
"Mister Crow, good day to you.
You are a handsome and good looking bird!
In truth, if your song is as beautiful as your plumage,
You are the Phoenix of this forest."
Hearing these words the Crow felt great joy,
And to demonstrate his beautiful voice,
He opened his mouth wide and let drop his prey.
The Fox seized it and said: "My good Sir,
Know that every flatterer,
Lives at the expense of those who take him seriously:
This is a lesson that is worth a cheese no doubt."

The Crow, embarrassed and confused,
Swore, though somewhat later, that he would never be
tricked thus again.

Jean De La Fontaine

Le Corbeau et le Renard

Maître Corbeau, sur un arbre perché,
Tenait en son bec un fromage.
Maître Renard, par l'odeur alléché,
Lui tint à peu près ce langage :
"Hé ! bonjour, Monsieur du Corbeau.
Que vous êtes joli ! que vous me semblez beau !
Sans mentir, si votre ramage
Se rapporte à votre plumage,
Vous êtes le Phénix des hôtes de ces bois. "
A ces mots le Corbeau ne se sent pas de joie ;
Et pour montrer sa belle voix,
Il ouvre un large bec, laisse tomber sa proie.
Le Renard s'en saisit, et dit : "Mon bon Monsieur,
Apprenez que tout flatteur
Vit aux dépens de celui qui l'écoute :
Cette leçon vaut bien un fromage, sans doute. "
Le Corbeau, honteux et confus,
Jura, mais un peu tard, qu'on ne l'y prendrait plus.

Jean De La Fontaine

on Sunday, January 16th, nicholas said

The Sun and the Frogs

The day the tyrant married, his subjects celebrated.
They feasted and drank jugs of wine,
But only Aesop could divine
That they had little cause to be elated.
This Sun, said he, has plans beyond
Getting to the marriage bed.

Suddenly, as one, there rose a cry
From the frogs in all the ponds
Complaining of their destiny.
What will we do if he has children they cried to the Fates.
One Sun we can scarcely tolerate.
If we must suffer half a dozen
'Twill dry the sea and all its denizens.
Goodbye rushes and swamps: our race will be destroyed.
Soon our destiny will be fixed.
We'll swim the waters of the Styx.

For a poor untutored animal
The Frog, I think, reasons fairly well.

Jean De La Fontaine