Oost-Indische kappertjes !

Dat bloemen eetbaar zijn wordt door velen beweerd, maar slechts door weinigen geloofd. De bloemen van de Oost-Indische kers, die ik als garnering in de sla gebruik, blijven nogal eens op de rand van het bord liggen bij de gasten die er niet bekend mee zijn.

Als kind al, zoog ik de honing uit de bloemen van deze fleurige plant. Het pittig, kruidige van bloem en blad doen sterk aan waterkers of radijs denken. Het opsieren van een gerecht met kleurige bloemen is een feestelijke gebeurtenis en met opdienen hoeft men nimmer beschroomd te zijn, want het ziet er altijd goed uit. Zo snipper ik bloem en blad door de sla, de omelet, de rijst, de soep en door de mayonaise. Ik moet mezelf wel eens terug fluiten, om niet in voor, hoofd en nagerecht alsmaar weer bloemen te verwerken, want dat wordt een erg makkelijke truc.

Laatst kreeg ik bij een bevriende kok gevulde bloem. Het was een lekkernij, die ook op mijn lijstje van favoriete voorgerechten is gekomen. In een oud inmaak boek las ik over het op zuur zetten van de zaden.

Ook voor de tuin heeft de Oost-Indische kers, net als voor de keuken ongekende waarden. De klimmende kers is handig om onder een haag te zaaien, ze houden namelijk van droge grond. Heeft u zo'n oude uitgezakte liguster- of coniferenhaag, die nodig eens teruggezet moet worden, maar ziet u op tegen de kale takken gedurende een heel seizoen, dan is zo'n Tropaeolum majus 'Climbing mixed' of de bijzondere gele Tropaeolum peregrinum of vuurrode 'Speciosum' een uitkomst.

Een andere ideale bestemming voor de Oost-Indische kers is in de aangemetselde bloembakken van uw jaren '30 huis. Ooit door een architect bedacht als mooi, gezellig of vriendelijk. Maar omdat ze in de zogenaamde regenschaduw, onder de dakoversteek, liggen is het moeilijk er iets in te laten groeien. Vandaar dat menig bewoner van een huis met dergelijke bloembakken deze vervloekt. En er reeds voor honderden euro's aan plantjes instak. De aarde in die bakken is snel uitgedroogd, als u er niet zo nu en dan de 'theepot in leeggooit'. Maar de Oost-Indische kers gedijd er in. Bovendien kleurt het bonte oranje, geel en rood erg goed bij een baksteen gevel en geeft wat fleur op donkere dagen. Wat mij betreft gaat er niets boven de Oost-Indische kers, een ondergewaardeerde tuin- én keukenbewoner.

Het recept:

Oost-Indische kappertjes:
Verzamel de zaden, en leg ze in een jampot met 5 kruidnagelen en 5 jeneverbessen, een takje tijm, en een laurierblaadje. Overgiet met een zachte wijnazijn en zet een paar weken weg. Net als kappertjes heerlijk over de sla.

Gevulde bloemen van de Oost-Indische kers:
Pluk gave blaadjes en bloemen, bijvoorbeeld per persoon 1 blad en 3 bloemen. Leg op dessertschoteltjes het blad in het midden. Maak een stevig mengsel van crême fraiche of monchou met fijngeknipte bieslook en gehakte amandelen of walnoten. Doe het mengsel in een spuitzak en leg een half uurtje in de koelkast. Spuit voorzichtig in de bloem en drapeer op het blad.