Toen ik nog tuinen ontwierp, alweer drie jaar geleden, had ik geen tijd om op een door de weekse ochtend uitgebreid te koken. Ik vond het niet belangrijk genoeg om zoveel tijd te besteden aan een maaltje voor mezelf. Nu maak ik er tijd voor, omdat het erg leuk is om voor anderen te koken en bovendien ligt voor mij de uitdaging in het experiment. Dus eten wij door de week experimenteel en zetten we onze gasten het uitgebalanceerde experiment voor.

Andalusië is bekend om haar tapas; iedere, zich respecterende, bar presenteert naast het bestelde biertje of glaasje wijn een klein hapje. Oorspronkelijk uitgevonden in de stad Sevilla, waar de barman een stukje brood op het glas legde tegen de vliegen. (Tapa betekent deksel). Van lieverlee ging men het brood bedekken met kaas, ham, of tomatensaus en er werd met het hapje geëxperimenteerd. Zelfs zo, dat nu ook in Noord-Europa de tapas is ingeburgerd als bijzondere lekkernij. Nou ben ik geen kroegenloper, maar ik ben altijd benieuwd naar de creativiteit van de barman als "tapaskok".

Op ons terras presenteren we ze ook, kleine 'schilderijtjes' die het glaasje landwijn begeleiden. Een favoriet van mij is het 'geiten-bloemenkaasje'. Ik haal de verse geitenmelk bij de herder, maar bij een natuurwinkel is geitenmelk in flessen te koop.

Het recept:

Verhit de melk tot zo'n 60 graden met sap van een halve citroen, of tot de melk goed gaat schiften. Schenk de geschifte melk door een schone theedoek in een zeef en vang de wei op in een emmer. De wei is heerlijk om koud uit de koelkast te drinken, al of niet gezoet. Laat de wrongel ongeveer 24 uur uitlekken, en kruidt het kaasje met veel gesnipperde Basilicum, liefst de rode variant, bloem en blad van de Oostindische kers en royaal zout en peper. maak er een nette vorm van en strijk het glad af. Door de kleurtjes ziet het er mooi uit. Een andere variant is: het te kruiden met een teentje knoflook uit de pers en veel fijngehakte peteselie en zout en peper. Serveer een dotje kaas in een witloof blad, of op in driehoekjes gesneden geroosterd witbrood.

En denkt u nu, wat veel werk, ach dat valt wel mee. Het is vooral leuk om iets te maken dat lekker is.

© Marjet Maks