Waarmee versieren we de tuin?

Een definitie van een tuin is een omheind stukje natuur achter ons huis. We willen er zitten, in of uit de zon, liefst uit het zicht van onze nieuwsgierige buren. Al naargelang onze stemming willen we er graag in knippen, wieden of vegen. Kortom, we manipuleren dat stukje natuur tot een verlengstuk van onszelf en ons huis. Alleen maar wat planten, tegels en gras vinden we niet genoeg, dus gaan we onze tuin versieren.

Bijvoorbeeld met een rozenboog, een geliefd ornament uit de romantische tijd, weelderig begroeid met rozen of clematis om onderdoor te wandelen van de ene tuinkamer naar de andere tuinruimte. Ze zijn te koop van ijzer, als bouwpakket bij de tuincentra, of als degelijke constructie gemaakt door de plaatselijke smid bij voorkeur onbehandeld. Want keurig geschilderd, gemoffeld, of 'gepoedercoat' hoeft niet meer, ijzer mag roestig worden.

Hoewel de zinken teilen van onze grootmoeders weer naar zolder verbannen zijn, wordt het gebruik van zink of lood populairder. En is heel geschikt en mooi als dakbedekking van een schuurtje of tuinkast. Ideaal ook om een strakke vijverrand mee af te werken, (nee, u hoeft niet bang te zijn voor de vissen, door oxidatie wordt het giftige lood afgesloten). Pergola's worden in mediterrane landen effectief gebruikt als zonwering, begroeid met druiven en bougainvilles. In onze tuin willen we graag de sfeer van de pergola, maar het licht en de zon niet missen, vaak wordt de pergola dan ook gedecimeerd tot een paar hardhouten palen met soms geïmpregneerd vurenhouten dwarsliggers. Met een juiste plantenkeuze kan het nog wat worden, maar als dat ontbreekt dan slaat een pergola nergens op.

Geïmpregneerd hout is behoorlijk milieubelastend gebleken en de milieu eisen worden hiervoor strenger. Het is relatief goedkoop, maar het minst duurzaam. Tropisch hardhout heeft een veel langere levensduur maar is minstens zo in opspraak als geïmpregneerd hout. Menig schuttingpaal, vlonder en keerwandje zijn van dit materiaal gemaakt. Robinia- en kastanjehout zijn in opkomst als alternatieven. Het zijn niet altijd even mooie, rechte balken, maar voor palen en hekwerken zeer geschikt. Vooral de schapenhekken van kastanjehout zien we steeds meer, heel mooi als natuurlijke omheining in een bosrijke of landelijke omgeving, of als half open schutting van een natuurtuin.

Grijze stoeptegels, grindtegels en betonklinkers behoren tot een grauw soort bestratingmateriaal dat goed past bij ons klimaat. Maar het lijkt erop dat we het kiezen uit drie soorten beton een beetje beu zijn, want er verschijnen steeds meer kleurige bestratingmaterialen op de markt. In zonnige landen zijn de kleuren vaak veel uitgesprokener en komen daar beter tot hun recht. Maar bij ons is overmatig kleurgebruik in de bestrating al gauw te bont. Behalve de natuurlijk geproduceerde gebakken klinker delven wij in Nederland geen natuursteen. Maar dankzij de hoogconjunctuur wordt er door de steenfabrieken handig ingespeeld op de grotere behoeften van de consument. Uit Italië bijvoorbeeld, wordt natuursteen in kleuren rood, geel, groen, zand, warmoranje enz. gehaald en vermalen tot gruis dat als slijtlaag op betontegels van verschillende maten aangebracht wordt. Het resultaat is een compromis, dat zijn kleur behoudt en heel betaalbaar is.

Het allermooiste materiaal komt uit ons buurland, het prachtige Belgische hardsteen. In vorige eeuwen gebruikt voor stoepen en dorpels. Als u kiest voor een plaveisel van dit materiaal in uw tuin, dan kiest u voor iets heel bijzonders met een sjieke uitstraling, de prijs is er dan ook naar. Maar als er in huis kosten nog moeite bespaard worden, dan mag de tuin, voor velen een klein paradijs, toch ook wel een beetje meedoen?

© Marjet Maks