Second opinion !

Vorige week kreeg ik een tuinontwerp van een ex-opdrachtgever toegestuurd. Ze waren verhuisd en hadden door een ander bureau hun tuin laten ontwerpen. Of ik mijn licht even over het nieuwe ontwerp wilde laten schijnen. Maar al te graag, want niets is leuker en gemakkelijker om een collega eens lekker af te kraken. Nou moet ik zeggen dat er in dit ontwerp vondsten zitten, waar ik zelf niet opgekomen was, dus ik kan de kritiek tot enkele details beperken.

Het lezen van een tuinontwerp vraagt wel enige oefening en voorstellings-vermogen. Een ontwerp is twee-dimensionaal getekend, maar een tuin beleef je drie-dimensionaal. Eigenlijk moet je de sfeer die de tuin zal krijgen al in de ontwerptekening proeven. En dat is precies de crux van het vak. Een prachtig getekend en ingekleurd ontwerp kan de tuinbezitter een rad voor de ogen draaien, het valt niet zo op dat het een waardeloze tuin is. Andersom kan een schitterend ontwerp getekend zijn op de achterkant van een bierviltje.

Het is zo makkelijk om te zeggen dat een ontwerp harmonieus, dynamisch of rustgevend moet zijn, maar wat houdt dat eigenlijk in. Rustige lijnen, rechthoeken, cirkels, doorzichten en tuinkamers en dat in de juiste verhoudingen, hoe krijg je het allemaal op papier, of liever in de tuin. Wat nogal eens gebeurt is dat we te veel willen. Te veel verschillende materialen, te veel functies, te veel vormen.

Waar ik slecht tegen kan zijn 'slappe lijnen', een grasveld bijvoorbeeld met veel flauwe bochten, maakt de lijn vaag en rommelig, zeker van een afstand op het terras of binnenshuis. In een klein tuintje komen strakke lijnen in het algemeen beter tot hun recht. En dan meestal rechthoeken in plaats van vierkanten. Door het perspectief geeft een rechthoek in de lengte meer diepte. Zo'n rechte lijn nog eens benadrukken met een heggetje kan een keuze zijn, maar is ook wel erg stijf. De breedte van de paden in de tuin zijn meestal afhankelijk van het materiaal, de maat van de tegel bepaald de breedte van het pad. Met klinkers en en cobblestones ben je iets vrijer ook om er een vorm aan te geven, maar een 40 centimeter breed pad is het minimum, want reken maar dat in de zomer de planten hun loof op het pad draperen en geen ruimte overlaten. Terrassen zijn bij voorkeur voor de schuifpui, soms kan het niet anders, maar eigenlijk is het een misser. Het betekent dat we binnen op de bank, via de tuinstoelen naar de tuin kijken.

Het plaatsen van bomen is een apart onderdeel binnen het ontwerpen van de tuin. Men dient rekening te houden met de buren, de schaduw, de dieptewerking, de wortels, de vorm en de grootte van de boom. Dat vraagt kennis, het is alweer, zo makkelijk om de tuin af te doen met een bolcatalpa, bolacacia of een rijtje leilindes. Er zijn zoveel mooie bomen, die ook uw kleine tuin een bijzondere allure geven. Ik zou er nu graag over doorschrijven, maar daarover een volgende keer.