"Ik wil ruimte", roept mijn levenspartner theatraal uit, als ik weer een nieuw idee voor de indeling van de tuin lanceer. Nou hebben we aan ruimte geen gebrek en mijn probleem is meer hoe krijgen we de ruimte ingedeeld.

Dat er een grasveld zou komen waren we vanaf het begin eens, maar hoe groot en welke vorm dat moet krijgen is nog steeds de vraag. In oktober kunnen we weer gaan verplanten en gras aanleggen, dus het wordt tijd dat de ideeën vorm gaan krijgen. Een tuin voor anderen ontwerpen is veel makkelijker daar ben ik inmiddels wel achter, nu heb ik te maken met een eigenwijze medebewoner die ieder onkruidje en onooglijk bloemetje als iets bijzonders ervaart en toch vooral de tuin puur natuur wil houden. Maar gelukkig werd mijn nieuwe idee alom gewaardeerd en kunnen we aan de slag.

Middenin de tuin komt een hekwerk waarover we druiven laten groeien, het zouden ook andere klimmers kunnen worden, maar druiven trekt ons gezien het eindprodukt wel bijzonder aan. Het hek wordt in twee ruime halve cirkels geplaatst, hiertussen komt een opening waar het gras doorheen meandert, hierachter staan enkele bomen waaronder een heel andere sfeer heerst, die dus niet in een keer wordt overzien.

Het indelen van een tuin, door middel van hagen is het geheim van de smid, maar het is altijd weer passen en meten hoe de ruimtes er het best uit komen. Hoe hoog moet je die haag maken, kijk je er overheen of kijk je er tegenaan, komt er wat voor of juist erachter. En uiteraard op welk materiaal valt de keuze.

In de jaren negentig is de klimophaag van betonwapennet wel nummer één in de top tien van hagen geworden, de ideale afscheiding tussen u en de buren, maar ook in de tuin kan zo'n klimplanten heg prima functioneren.

Wij maken ons hek van staven betonijzer die we op zo'n halve meter uit elkaar in de grond slaan, daartussen door vlechten we buigzame takken van het snoeihout. En de druiven doen de rest. Op een andere plaats in de tuin komt een gemengde haag van wintergroene heesters, ruim een meter van de grens, zodat achter de haag ruimte voor een pad is en wij goed bij de buren naar binnen kunnen loeren en zij niet meer bij ons. Omdat we die haag niet conservatief op de grens zetten lijkt ons perceel nog groter, omdat de wandeling door de tuin interessanter wordt.

Zelfs in een klein tuintje is deze truc mogelijk. Door een haag zomaar in de tuin te plaatsen kan je verschillende sferen creëren, het nadeel echter van beuken, laurier of coniferen is dat ze erg breed worden, dat leuke paadje achterlangs groeit dan al snel dicht. Maar zo'n klimplantenheg hoeft, met wat knippen en plakken niet breder dan tien centimeter te worden, dus wat mij betreft het ei van Columbus.