Ik sta voor een groot dilemma en ben al twee weken aan het prakizeren hoe ik u dit, zonder gezichtsverlies, zal meedelen. Ik moet gaan spuiten ! Wil ik tenminste de perzikken, pruimen, peren en appels eetbaar kunnen presenteren en niet wormstekig onder de boom laten rotten, zoals nu.

Mijn hart draait om als ik naar de, met rottend fruit, bezaaide grond onder de boom kijk. Ik doe nog wat verwoede pogingen met de sappan en probeer van de onrijpe perzikken en peren jam te maken. Maar helaas, de composthoop wordt fruit 's laatste station.

In het voorjaar zag ik mijn Spaanse buurmannen met een rugspuit naar hun land gaan, mij werd geadviseerd ook vooral te spuiten, de tuin ligt immers zo beschut. Enthousiast riep ik terug dat ik écologico en biologico tuinier. Hoofdschuddend dropen zij af. En ik genoot in het voorjaar van de bloesem. Maar nu, een paar maanden verder piep ik wel anders.

Uit mijn tuinbouwschoolverleden herinner ik me van de lessen fruitteelt niet veel meer. Begrippen als bordeause pap, fruitmotten, loodglans, bloedluis en meeldauw zijn vaag blijven hangen, maar wat je er tegen doet moet ik opzoeken. Gelukkig heb ik nog wat oude boeken en tegenwoordig internet, zodat ik het volgend jaar allemaal heel anders ga doen. Natuurlijk met beleid want we blijven milieubewust en ik wil niet van m'n geloof vallen.

Als ik voorheen in een tuin gele plekken in het gras zag, de bestrating té brandschoon was en de tuinbezitter klaagde over luizen in de rozen of meeldauw op de phloxen stak ik mijn belerende vingertje op en hield een betoog over het onderbreken van de voedselketen.

Omdat de siertuin in het algemeen geen monocultuur is, is het meestal niet nodig om aan chemische bestrijding te doen. Luizen op rozen zijn wel heel vervelend, maar als de planten gezond zijn door goede grond en regelmatig bij te mesten, overleven ze deze plaag meestal manmoedig. Een mengsel van groene zeep en spiritus kan helpen, één deel groene zeep op twee delen spiritus, regelmatig rechtstreeks op de luizen spuiten. De spiritus is om de zeep beter te verspreiden.

Pyrethrum is een aftreksel van een chrysantensoort, die o.a.in Kenya wordt geteeld en als biologisch bestrijdingsmiddel zeer afdoende kan werken tegen tal van insekten zoals luizen, witte vlieg, wantsen, rupsen en zelfs vliegen en muggen. Als u let op de ingrediënten van een (biologisch) product dat u in de winkel koopt, is pyrethrum vaak vertegenwoordigt. Het zelf brouwen van een bestrijdingsmiddel is natuurlijk goed mogelijk, brandnetelgier is wel de bekendste, al is het een fabeltje dat de gier echt werkt tegen luizen. Maar er zijn wel proeven gedaan met brandnetelgier als bemesting, planten bemest met brandnetelgier hadden een hogere opbrengst dan dezelfde planten bemest met een uitgebalanceerde synthetische meststof. Waarschijnlijk door het hogere stikstofgehalte in brandnetels komen de planten sneller aan de groei.

Van slakken heb ik gelukkig geen last meer, maar in natte tuinen is het vaak een heuse plaag, schoteltjes met bier helpen wel, maar in een grote tuin gaan er heel wat pijpjes tegenaan. Over Escar-go, een milieuvriendelijk product, hoor ik goede berichten. Tot slot, onkruid tussen de tegels of in het grind is natuurlijk een regelrechte ramp, de tuin krijgt meteen een armoedige indruk. De meest afdoende methode is natuurlijk met het aardappelschilmesje op de knieën, maar keukenzout, opgelost in heet water tussen de tegels schenken, wil helpen. Echt goed is het ook niet, maar allicht beter dan het zware chemische geschut.

© Marjet Maks