klik hier klik hier
Terug

Blad en bollen !

Nu is de herfst gekomen,
Heeft alle vreugd genomen.
Ik heb geen graan op zak,
Een kletsnat pak en ben zonder dak.

Zong mijn vader vroeger in de auto, als de eerste herfst-stormen zich aankondigden, de regen tegen de ramen zwiepte en de ruitenwissers in de hoogste stand stonden.

Het is herfst geworden, in de Hollandsche dreven begeven de bladblazers zich in koor door het natte drapperige blad. Hoogopgetaste wagens met eiken, beuken en kastanjeblad rijden naar het gemeenteterrein, gehuld in een sluier van blad als de wind er even vat op krijgt.

Zo'n bladblazer is een verschijnsel van de laatste tien jaar. Wie herinnert zich niet Koot en Bie, verkleed als Jacobse en van Es, er op TV druk mee in de weer. Sindsdien kennen we geen rustige herfstdag meer, altijd is er wel ergens iemand met zijn jankerige bladblazer aan de gang.

Natuurlijk moet het grasveld bladvrij de winter in, anders verstikt het. Maar wat is er heerlijker om op een windstille zaterdagmiddag, met een stevige hark het blad op hopen te zwiepen en de rest de border in. Borders met vaste planten mogen in de winter namelijk best beschermd worden. Beuken- en eikenblad, vooral dat van de Amerikaanse eik, is rotblad dat de grond doet verzuren en beter afgevoerd kan worden. Maar berken, linden en acaciablad, om maar wat te noemen, is ideaal tussen de planten omdat het redelijk snel verteerd en een mulchlaag creëert. Heeft u alleen maar zuur blad in of om de tuin, helaas zijn het vaak de bomen van de buren en de gemeente die de boosdoeners zijn, dan kan op schrale, arme zandgrond een karrevracht compost of verteerde mest geen kwaad.

Een ander prettig herfstwerkje is het bollen planten, gelukkig zijn er (nog) geen lawaaiige machines, die dat voor u doen, u zult dus zelf op de knieën moeten. Al dan niet met een bollenplanter, een soort uitvergrote appelboor, waar ik het nut nooit van begrepen heb.

Om bollen te planten, want meestal hebben we het over flinke aantallen, maken we grote ondiepe gaten waar we narcissen, tulpen en wat dies meer zij in uitzetten. Flinke groepen want dat toont. Het liefst verwilderingsbollen, die zijn het natuurlijkst en dat doe je een keer in de paar jaar. En vroege bollen, want het nadeel van late bollen is, dat hun loof ligt af te sterven tussen het frisse jonge groen van de in het voorjaar opkomende vaste planten.

Late bollen kunnen dan misschien beter in potten, eventueel zelfs in etages geplant. Vroeger bloeiende bolletjes boven in de pot en de latere verder naar onderen. Als de eerste bollen in februari of maart zijn uitgebloeid, trekken we die voorzichtig uit de pot, zodat de volgende lichting een kans krijgt. Leuk voor het balkon. Wat we met die uitgetrokken bollen doen? Die geven we aan iemand met een grote tuin.

© Marjet Maks

startpagina